Od ceramika, przez górnika do …elektronika!
1. SZKOŁA CERAMICZNA
Pomysł utworzenia w naszym mieście szkoły zawodowej w celu technicznego i handlowego promowania garncarstwa pojawił się w drugiej połowie XIX wieku. Jednak dopiero po wielu latach umowa zawarta pomiędzy Pruskim Ministerstwem Handlu i Bolesławcem umożliwiła realizację tego planu, którego efektem była utworzona w 1897 roku Królewska Ceramiczna Szkoła Zawodowa Bolesławiec (Königliche Keramische Fachschule Bunzlau). Od 1922 roku nazywała się Państwowa Ceramiczna Szkoła Zawodowa (Staatliche Keramische Fachschule). Do jej zadań należało kształcenie nowych pracowników dla rzemiosła i przemysłu, udzielanie pomocy przedsiębiorstwom w przezwyciężeniu trudności i poprawie metod pracy, a także stworzenie możliwości do przeprowadzania prac naukowych i praktycznych w tej dziedzinie. Obiekt został wyposażony w warsztaty i piec do wypalania. Funkcjonowały w nim dwie niezależne od siebie szkoły: dzienna (przeznaczona przede wszystkim dla synów miejscowych garncarzy) i wieczorowa (dla pozostałych uczniów). W szkole dziennej nauka trwała dwa lata i kończyła się otrzymaniem świadectwa. Warunkiem wstąpienia do niej było ukończenie czternastego roku życia oraz szkoły powszechnej. W późniejszych okresach przyjmowano starszych uczniów (15, a następnie 17 lat). Na życzenie utworzonego w 1922 roku Towarzystwa Promocji Ceramicznej Szkoły Zawodowej wprowadzono dodatkowo, przed wstąpieniem do szkoły, roczną praktykę w warsztacie garncarskim. Przedmioty, których nauczano, to: chemia, fizyka, mineralogia, geologia, ceramika, rysunek, malowanie i modelowanie oraz kształcenie techniczne. Oprócz tego kilka godzin przeznaczono na księgowość i arytmetykę handlową. Osiągnięcia szkoły szybko zdobyły uznanie rządu i środowiska fachowców. Jednak pierwsza wojna światowa uniemożliwiła jej rozbudowę o nowe obiekty. Duże zasługi w zakresie wyposażenia i rozwoju szkoły poniósł jej pierwszy dyrektor, Wilhelm Pukall. Miasto rozbudowało budynek szkolny o skrzydło południowe i przejęło koszty utrzymania. W 1931 roku utworzono w dobudówce Szkołę Szkła (Glasfachschule). Państwowa Ceramiczna Szkoła Zawodowa istniała do lutego 1945 roku. Odegrała wielką rolę w tworzeniu nowego rozdziału w historii bolesławieckiej ceramiki. Renoma szkoły była znana na świecie i przyciągała wielu uczniów spoza granic kraju.
2. ZESPÓŁ SZKÓŁ GÓRNICZYCH
Historia obecnego Zespołu Szkół Elektronicznych jest ściśle związana z powojennymi dziejami szkolnictwa zawodowego w Bolesławcu. W związku z rozwojem przemysłu zaistniała potrzeba kształcenia kadr technicznych. Była to główna przyczyna zorganizowania w 1946 r. pierwszej średniej szkoły ogólnozawodowej pod nazwą Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa. Kształciła ona kadry dla potrzeb zrujnowanej gospodarki i przemysłu zarówno miasta, jak i regionu. Pierwsi absolwenci opuścili mury szkoły w 1948 roku. Z upływem lat następuje rozwój gospodarczy regionu bolesławieckiego. Powoduje to konieczność otwarcia nowego typu szkoły średniej. W roku 1951 uchwałą Prezydium Rządu powstają: Zasadnicza Szkoła Górnictwa Rud Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego (o dwuletnim okresie nauczania) oraz Technikum Górnictwa Rud (o czteroletnim okresie nauczania). Funkcję dyrektora pełni Władysław Tatarczan. W roku 1954 z inicjatywy Zakładów Górniczych „Konrad” w Iwinach powołano Zespół Szkół Górniczych z siedzibą przy ul. Mikołaja Brody, a po sześciu latach (1960) placówka zostaje przeniesiona do obecnego budynku przy ul. H. i W. Tyrankiewiczów 2. Kolejni dyrektorzy dokładali starań, aby wzbogacić ofertę szkoły. W Technikum Górnictwa Rud istniały następujące wydziały: mechaniczno-górniczy, elektryczny oraz górniczy (łącznie 7 oddziałów). Funkcjonowała też sześciooddziałowa Zasadnicza Szkoła Górnicza kształcąca w kierunkach: elektromonter, mechanik górniczy i górnik. Obok szkół dziennych uruchomione zostało dokształcanie dla dorosłych w systemie wieczorowym oraz zaocznym. Pięcioletni cykl nauki w Technikum Górnictwa Rud oraz trzyletni w Zasadniczej Szkole Zawodowej wprowadzono w 1959 roku.
W 1964 r. Zasadnicza Szkoła Górnicza staje się przyzakładową szkołą Zakładów Górniczych „Konrad”. Placówka powiększała i doskonaliła swoją bazę. Do tradycji wprowadzono nowy element, jakim było nadawanie szpad górniczych najlepszym absolwentom technikum. Uroczyście obchodzono święto górnicze – Barbórkę. Zgodnie z potrzebami kopalń starego Zagłębia Miedziowego oraz powstałego Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego nastąpił rozwój kierunków: elektrycznego i mechanicznego, zanika natomiast kierunek górnik rud. W 1966 r. TGR otrzymuje od Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego sztandar.
1.09.1972 r. powstaje Zespół Szkół Górniczych Kombinatu Górniczo-Hutniczego Miedzi w Bolesławcu. Kondycja szkoły na początku lat osiemdziesiątych była bardzo dobra, co wynikało z faktu dotowania potrzeb przez KGHM. Rozbudowano i unowocześniono bazę materialną, urządzono nowe pracownie i pomieszczenia warsztatów, gabinety zaś wyposażono w najnowszy sprzęt audiowizualny i pomoce dydaktyczne.
1.09.1973 r. powstaje czteroletnie Liceum Zawodowe o specjalności mechanik budowy i naprawy maszyn.
W 1981 roku szkoła otrzymała sztandar i przyjęła imię Ignacego Domeyki. Dzień nadania imienia – 2 grudnia od tej pory obchodzony jest jako Święto Szkoły. 01.09.1992 założenie szkół: Zasadnicza Szkoła Zawodowa dla dorosłych w Zespole Szkół Górniczych KGHM im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu oraz Policealne Studium Zawodowe w Zespole Szkół Górniczych KGHM im. Ignacego Domeyki 31.08.1994 likwidacja szkół o nazwie: Technikum Górnictwa Rud w Zespole Szkół Górniczych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu oraz Zasadnicza Szkoła Górnicza w Zespole Szkół Górniczych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu.
Placówka przez ponad 40 lat kształciła kadry dla Zagłębia Miedziowego.
3. ZESPÓŁ SZKÓŁ ELEKTRONICZNYCH IM. IGNACEGO DOMEYKI
1.09.1994 r. następuje przekształcenie Zespołu Szkół Górniczych w Zespół Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu. Był to wynik dostosowania profilu nauczania do nowych potrzeb. Powstały wówczas: Technikum Zawodowe w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu (podbudowa: szkoła podstawowa), Technikum Zawodowe w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu (podbudowa: szkoła zawodowa), Zasadnicza Szkoła Zawodowa w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu.
W 1994 r. jako pierwsza szkoła w województwie ZSE oferuje swoim uczniom komputer ZX Spectrum, który staje się symbolem kierunku, w którym podążać będzie kształcenie w następnych latach. 01.09.1995 powstaje Liceum Techniczne w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu (4-letnie). Następuje też zmiana nazwy szkoły z Technikum Zawodowe na Technikum Elektroniczne o specjalności systemy komputerowe. Nową jakość szkole nadaje realizacja programu Teachers for Poland, dając uczniom możliwość opanowania języka angielskiego na wysokim poziomie. 12.04.1996 zostaje uregulowany stan prawny publicznej szkoły ponadpodstawowej Zespołu Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu
a) dla młodzieży:
· Zasadnicza Szkoła Zawodowa
· Technikum Elektroniczne
· Liceum Techniczne
· Policealne Studium Zawodowe
b) dla dorosłych:
· Technikum Elektroniczne dla Dorosłych
W 1996 r. pracownie komputerowe zostały podłączone łączem stałym do sieci Internet. Wyrazem dbałości o ceremoniał i tradycje szkoły staje się fakt ufundowania w roku 1997 przez Radę Rodziców sztandaru ZSE. Kolejne lata upłynęły na unowocześnieniu bazy materialnej placówki oraz rozwijaniu oferty kształcenia. W 1998 r. otwarto IV Liceum Ogólnokształcące, w ramach którego powstały m.in. nowe wówczas profile: edukacja europejska i wojskowa.
01.09.2002 przekształcenie szkół:
· IV Liceum Ogólnokształcące oraz Liceum Techniczne otrzymują nazwę IV Liceum Ogólnokształcące,
· Technikum Zawodowe na Technikum nr 4,
· Zasadnicza Szkoła Zawodowa na Zasadnicza Szkoła Zawodowa nr 4.
01.09.2005 założenie szkoły: Powiatowa Szkoła Policealna nr 4 w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu.
01.09.2006 założenie szkoły: Technikum Uzupełniające nr 5 dla Dorosłych w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu.
31.08.2016 likwidacja szkoły: IV Liceum Ogólnokształcące w Zespole Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu.
01.09.2017 przekształcenie szkoły: z Zasadniczej Szkoły Zawodowej nr 4 w Bolesławcu na Branżową Szkołę I Stopnia Nr 4 w Bolesławcu.
Obecnie Zespół Szkół Elektronicznych im. Ignacego Domeyki w Bolesławcu tworzą: Technikum nr 4 (kierunki kształcenia: technik elektryk, technik elektronik, technik informatyk, technik grafiki i poligrafii cyfrowej, technik programista) oraz Szkoła Branżowa I Stopnia nr 4.
